Ridley Scott'ın Kayıp Dune : 40 yaşındaki bir sırrı açığa çıkarma
Bu hafta, David Lynch'in Dune prömiyerini, daha sonra sadık bir kült takiben bir gişe flopundan bu yana onlarca yıldır. Denis Villeneuve'nin Frank Herbert'in romanına yapılan son uyarlamalarıyla tam bir tezat oluşturdu, projenin tarihine olan ilgiyi artırdı. Bu makale daha önce bilinmeyen bir bölümü araştırıyor: Ridley Scott'ın terk edilmiş Dune Adaptasyonu.
T.D. Nguyen'in Coleman Luck Arşivlerindeki keşfi sayesinde, 133 sayfalık Ekim 1980 Scott'ın senaryosu Rudy Wurlitzer tarafından kaleme alınan senaryo taslağı ortaya çıktı. İki bölümlük bir dizinin bir parçası olarak tasarlanan bu taslak, Lynch'in veya Villeneuve'nin yorumlarından önemli ölçüde farklı bir vizyon ortaya koyuyor.
Scott,Alien 'in başarısından yeni çıktı, Frank Herbert'in halihazırda var olan, hantal olmayan senaryolarını miras aldı. Bir avuç sahne seçti ama nihayetinde Wurlitzer'i tam bir yeniden yazma için görevlendirdi. Wurlitzer, süreci inanılmaz derecede zorlayıcı olarak nitelendirdi, anlatıyı yapılandırmanın son senaryoyu yazmaktan daha fazla zaman tükettiğini belirtti. Benzersiz bir duyarlılığı aşarak kitabın özünü yakalamayı amaçladı. Scott daha sonra senaryo kalitesini doğruladı ve "oldukça iyi" dedi.
Projenin ölümüne birkaç faktör katkıda bulundu: Scott'ın erkek kardeşinin ölümü, Meksika'da filme olan isteksizliği (De Laurentiis'in talebi), 50 milyon doları aşan bir balon bütçesi ve filmlerin algılanan canlılığıproje. Bununla birlikte, Kargaşa'da bir başyapıt - David Lynch'in Dune 'da ortaya çıkan önemli bir faktör, senaryonun evrensel beğeni toplayamamasıydı. Bu makale, Wurlitzer'in senaryosunun ayrıntılı bir analizini sunarak okuyucuların sinematik değerlerini yargılamalarına ve daha karanlık, daha şiddetli ve politik olarak yüklü anlatısının bir stüdyo gişe rekorları kıran için çok riskli olup olmadığını değerlendirmelerini sağlıyor. Wurlitzer ve Scott yorum yapmaktan kaçınırken, senaryo çok fazla konuşuyor.
Farklı bir Paul Atreides
Senaryo, Paul'ün kaderini ön plana çıkaran kıyamet ordularını tasvir eden bir rüya dizisiyle açılır. Scott'ın imza görsel yoğunluğu, dönen kuşların ve böceklerin açıklamalarında belirgindir. Timothée Chalamet'in tasviri yerine Paul, psişik yeteneklerini ve acımasız kararlılığını sergileyen denemeler geçiren 7 yaşında bir çocuk olarak tasvir ediliyor. Bu genç Pavlus, aktif olarak görev alıyor ve Duncan Idaho'yu bile aşmak için acımasız bir dürtü sergiliyor. Bu, Paul'ün kırılganlığını vurgulayan Lynch'in tasviri ile tezat oluşturuyor. İmparatorun ölümü ve siyasi entrika
Çok önemli bir bükülme imparatorun ölümünü içerir, kitapta bulunmayan bir katalizör. Vahiy, Jessica'nın bir bahçıvan gözlemleyerek, bahçıvanın imparatorun ölümünü bildirmesiyle sonuçlanan bir dokunaklı sahnede ortaya çıkıyor. Bu, büyük evlerin ve sonraki olayların toplanması için zemin hazırlar. Baron Harkonnen'in diyalogu, Lynch'in filminden, baharat kontrolünün önemini vurgulayan ünlü bir çizgiyi yansıtıyor.
Lonca Gezgin ve Arrakis
Senaryoda, uzatılmış, insansı bir figür olarak görselleştirilen baharat mutasyona uğramış bir yaratık olan lonca navigatörü ayrıntılı bir tasviri bulunmaktadır. Navigatörün, bir hapın yutulmasını ve müzikal tonlamaların "mühendislere" emisyonunu içeren eylemleri, Scott'ın daha sonraki çalışmalarına işaret ediyor, Prometheus . Arrakis'e varış, Scott'ın ortaçağ estetiğini sergiliyor, Atreides kalesinin açıklamaları ve baharat hasatının ekolojik etkisi. Bir solucan saldırısıyla sonuçlanan çölden uçuş, Blade Runner'ın cehennem şehir manzaralarını yansıtıyor.
Senaryo da yeni bir sahne getiriyor: Paul ve Duncan'ın savaş becerilerini sergileyen Aakeen'de bir bar dövüşü. Bu sahne, eylem eklerken, Paul'ün karakter gelişimini potansiyel olarak zayıflatıyor. Stilgar ile karşılaşmaları ve daha sonra bir Harkonnen ajanının başı kesilmesi, senaryanın şiddetli tonunu daha da vurgular.
Jessica'nın Vahiy ve Derin Çöl
Senaryo, Jessica ve Duke'un ilişkilerini açıkça tanımladıkları bir sahne içeriyor. Pavlus'un derin çölde yolculuğu, fiziksel zorlukları ve duyusal aşırı yükü vurgulayarak yoğun ayrıntılarla tasvir edilmiştir. Kaza iniş, hayatta kalma mücadelesi ve Villeneuve'nin uyarlamasında bulunan büyük bir kum kurdu ayna elemanları ile karşılaşma.
Senaryo, daha önceki taslaklarda mevcut olan anne-oğul ensest ilişkisini, Herbert ve De Laurentiis'i kızdırdığı bildirilen bir değişikliğin özellikle ihmal ediyor. Bu unsur olmasa da, Paul ve Jessica'nın bir kumul üzerinde birlikte yattığı bir sahne kalıyor.
Fremen ile karşılaşma, Jamis ile düello ve kabileye müteakip entegrasyon canlı bir şekilde tanımlanmıştır. Üç göğüs ve kum kurdu ile bir şaman içeren yaşam töreni, gerçeküstü ve mistik bir unsur ekler. Senaryo, Paul ve Jessica'nın Fremen'in kabulü ile sonuçlanır ve gelecekteki çatışmalar için zemin hazırlar.
Kalın, tartışmalı bir vizyon
Bu senaryo, Herbert'in kaynak materyalinden önemli ölçüde saptırılırken, ekolojik, politik ve manevi boyutlarını vurgulayarak kumul 'nın benzersiz bir yorumunu sunar. Daha karanlık, daha şiddetli ve yetişkin temaları reddedilmesine katkıda bulundu. Senaryanın Paul'ün acımasız hırsına ve diğer karakterlerin karmaşıklığına odaklanması daha karmaşık ve ahlaki olarak belirsiz bir anlatı sunuyor.
Senaryo mirası H.R. Giger'in tasarımlarını ve Vittorio Storaro'nun katılımını içerir. Ekrana asla ulaşmasa da, ne olabileceğine büyüleyici bir bakış sunuyor, bilim kurgu unsurlarının yanı sıra ekolojik kaygılara ve siyasi entrikalara öncelik veren bir Dune vizyonu. Senaryo'nun kalıcı alaka düzeyi, bugün güçlü bir şekilde rezonans yapan temaları keşfetmesinde yatmaktadır. Makale, gelecekteki uyarlamaların Herbert'in çalışmalarının ekolojik temellerini tekrar gözden geçirmekten faydalanabileceğini öne sürerek sona eriyor.
